Hai un ano o virus da covid atacou o centro de maiores de Celanova, o centro socio-sanitario máis importante do Concello que atende uns 60 residentes e dá traballo a máis de 30 persoas. Os efectos do virus foron tremendos. A primeira vítima oficial nunha residencia galega foi unha residente da San Carlos de Celanova o 19 de marzo. O domingo 22 xa se coñecía a gravidade do brote: 24 contaxios.
O BNG levou adiante as negociacións co Padroado durante o verán e convenceu aos grupos para reclamar, ademais da presenza de familiares e traballadoras, a doutro represente da corporación no órgano de dirección.
O pleno comprometeu en setembro unha subvención para o centro de maiores e a dirección da residencia solicita 72.000 € para compensar o efecto da pandemia sobre as súas contas.
Despois dun discurso de 23 minutos de auto-eloxio da súa xestión no asunto do brote de covid na Residencia de maiores, vertendo unha morea de imprecisións e mentiras sobre o papel do BNG, e malia que en todo momento se dirixiu o noso voceiro na corporación, o Alcalde negoulle a réplica e fechou así o pleno do 25 de xuño.
Aquí vai a nosa resposta:
Intervención de María Rodríguez en nome de familiares de usuarias da San Carlos e como membro de REDE, a asociación galega de familiares de usuarias de residencias, despois de rematado o pleno de Celanova este xoves. (25.06.2020). "...queremos la verdad Queremos justicia Por respeto a las víctimas, las que murieron, las que sufrieron Por respeto a nosotras mismas Para seguir adelante, tenemos que cerrar la herida Recuérdenlo todos los días Porque murieron 11 personas Nosotros lo seguiremos haciendo cada día. Por ellas estamos aquí Y aquí nos plantaremos en su honor Hasta que se haga justicia Recuérdenlo todos los días Ayúdennos Sean justos, valientes." María Rodríguez, veciña de Celanova, foi a primeira familiar das ususarias afectadas por brotes da covid19 nas residencias do país que conseguiu falar de xeito presencial diante dunha corporación municipal, aínda que fose "fóra do pleno", a causa doutro xesto deshnesto do alcalde, quen primeiro negou activar o "escano cidadá", despois ignorou durante catro días a instancia presentada pola membro de REDE e despois convidouna a mañá do pleno "a falar no pleno" e só lle deu a palabra despois de dar por finalizada a sesión. O alcalde pode deixar o testemuño de María fóra da acta da sesión e abondar na ignominia da actuación institucional, pero o que non pode é deixalo fóra da historia do que aconteceu (e segue a pasar) na San Carlos. É a súa historia, a historia das vítimas.
